NG Dergi - Sayı 39

Küçük Matteo Ragni’ler

yaratmak istemiyorum.

Yollarını bulmaları için

öğrencilerime gereken araçları

sağlamaya çalışıyorum.

ramanlar kültürlerine bir şeyler katmak

adına ülkelerine geri dönenler. Bu cesaret

ister, çünkü bu İtalya’da gördüğünü kendi

ülkene kopyala-yapıştır uygulaması değil.

Elbette ki tasarımcı havasını soluduğu yer-

den etkilenecek ama sonra İtalyan tasarım

yaklaşımını Türkiye piyasası ve kültürüne

uyarlayacak.

Türkiye’deki tasarım sektörünü glo-

bal pazarda nasıl görüyorsunuz?

Türkiye’yi düşündüğümde aklıma ilk se-

ramik geliyor. Bu ve Türkiye’deki diğer

alanlar özgün tasarım faaliyetleriyle daha

güçlenecektir. Global markette çok etkili

olabilecek firmalar var ama bunu yaparken

Türk Cassina olmaya çalışılmamalı. Kendi

kültürünü kullanmalı, İtalyan kültürünü

değil. Örneğin Çin çok usta zanaatkarların,

çok köklü firmaların olduğu bir yer. Ama

kendi tarihlerini kullanarak hiçbir şey yap-

mıyorlar. Piyasanın nabzına göre şerbet

vermek istiyorlar.

Tasarım öğrencileriyle ‘TobeUs’ atöl-

yeleri düzenliyorsunuz, en son Eu-

rochocolate işbirliğiyle Chocomates

yarışmasını düzenlediniz. Geleceğin

tasarımcılarına ne gibi tavsiyeleriniz

olur?

Kendi yollarını bulmaları. Bunun için önce

akıl hocanı bulmalı ve yaklaşımını sindir-

melisin. Tasarımın gücünü vücudunda,

ruhunda gerçekten hissedersen, fikirlerini

en iyi şekilde ifade edeceğine, kendi yolu-

nu bulacağına inanıyorum. Ben öğretmen

değil, bir danışmanım. Bana göre öğret-

men “Sana anlattığım şeyi çalışmak zorun-

dasın,” diyendir. Öğrencilerim bir bakıma

meslektaşım. Belki yaşım ve deneyimlerim

gereği daha tecrübeliyim ama amacım öğ-

rencilerin kendi fikirleriyle düşünmelerini

sağlamak. Küçük Matteo Ragni’ler yarat-

mak istemiyorum. Yollarını bulmaları için

öğrencilerime gereken araçları sağlamaya

çalışıyorum. Chocomates yarışmasını bu

yüzden düzenledim. Yarışmalara katılmak

öğrencileri geliştirir ve motive eder. Bazen

tasarımcı kafasıyla düşündüğünde bunu

yapmak zor olabilir, çünkü aslında öğren-

ciler bir bakıma rakiplerindir. Ama bence

öğrencilerine aşkla bakmalı; onların iyili-

ğini, senden iyi olmalarını istemelisin. Bu

ancak kendinle barışıksan olabilir. Benim

tek hırsım, müşterilerimi ve nihai kullanı-

cılarımı mutlu edecek işler yapmaktır. Ka-

rim Rashid’in dediği gibi “Globalove,” yani

büyük bir aile gibi yapılan işle herkes mutlu

olmalıdır. Kendinle barışık değilsen, okulda

öğretmen, ofiste patron olmak çok zordur

çünkü herkeste baskı yaratırsın.

2016 için ne gibi planlarınız var?

Seni beklerken ben de bir yapılacaklar

listesi hazırlamaya çalışıyordum. Son beş

yılda, iş odağımızı ürün tasarımından müş-

terilerimizle beraber strateji tasarımına

kaydırdık. Bazen bir firma sadece bir masa

tasarlamamız için stüdyomuza gelmiyor,

bir dilekleri daha var; bir partner bulmak.

İyi bir tasarımcı, firma için değil, firmayla

beraber çalışmalı. Bu bakış açısını değiş-

tirmek bile çok büyük farklar yaratıyor.

Önümüzdeki süreçte kayar kapılarda uz-

manlaşmış köklü bir İtalyan firmasıyla iş-

birliği yapacağız. Bu firma bizden yeni bir

kapı değil; yeni bir strateji, yeni bir iletişim

tasarlamamızı istedi. Elbette bu arada Fu-

ori Salone için kapı da yaparız. Ama ürün

tasarımı işimizin sadece bir branşı oldu

artık. Firma için değil, firmayla beraber

tasarlamak önemli. Genellikle tasarımcı-

lar firma için bir şey tasarlar ve telif hakkı

ister. Bu bakış açısıyla tasarımcılar sadece

firmaların para ödedikleri birileri olurlar.

Ama bunu değiştirirseniz, tasarımcı; işinizi

geliştirecek, sizi piyasada ilerletecek, yeni

bağlantılar yaratacak, size yardım edecek

biri olur.

www.matteoragni.com

MART-NİSAN 2016